ატომის უნარს, თავისთავად გამოასხივოს თვალით უხილავი სხივები, რადიოაქტიურობა ეწოდება
რადიოაქტიური გამოსხივების ბუნება შეისწავლეს მარია და პიერ კიურებმა და ერნსტ რეზერფორდმა. მათ მიერ რადიოაქტიური ნივთიერება მოთავსებული იყო ელექტრომაგნიტურ ველში და დაადგინეს, რომ რადიაოაქტიური გამოსხივება შედგება სამი ნაწილისაგან: α, β და γ გამოსხივებისაგან. სხივებს, რომლებიც მაგნიტურ ველში გატარებისას გადაიხარა უარყოფითად დამუხტული ფირფიტისაკენ α-სხივები უწოდეს, დადებითისკენ გადახრილს - β-სხივები, ხოლო სხივებს, რომლებმაც ელექტრომაგნიტურ ველში მიმართულება არ შეიცვალა- γ-სხივები
ამრიგად, რადიოაქტიურობის მოვლენის საშუალებით დადგინდა, რომ ატომი არ არის განუყოფელი ნაწილაკი („ატომოს“ ნიშნავს ძვ. ბერძნულად „განუყოფელს) და აქვს რთული აგებულება (შედგება უმუხტო, დადებითად და უარყოფითად დამუხტული ნაწილაკებისაგან). α-სხივები დადებითად დამუხტული ნაწილაკების ნაკადია, β-სხივები -ელექტრონების ნაკადი, γ-სხივებს არ აქვს მუხტი.